زندگی بازی سختی با من شروع کرده
ولی من بازیکن خوبی نیستم.
تو بازی زندگی نفسم گرفته. قلبم به شماره افتاده.
دلم میخاد یه گوشه وایسام ولی یکی به حرکت میندازتم.
دلم میخاد از جلو چشم داور مسابقه یواشکی برم کنار ولی انگار اون حواسش به منه.
کاش حداقل پارتی بازی می کرد برنده بشم. یا جلو بیافتم از بقیه. نه انگار میخاد بازنده شدنم و ببینه.
طوری نیس داور. من بازنده ولی خودت دیدی دست و پا زدنمو. پس بعدها توقعی نداشته باشیا!